Sangen "Gravsteinen"
Gravsteinen med teksten "En synder frelst av naade" har inspirert Harald Olsen (født 1945 og oppvokst i Tananger) til å skrive nedenforstående sang. Teksten er lagt ut etter avtale med forfatteren.
| 1. |
På kjerkegården der fins ei grav
som utløyse mang ein tanke.
I undring vandraren han bøye av
te steinen der fåtalet vanke
Her e' kje navn her e' kje tal.
Her ska bare spørsmåle råde.
Kun disse ordå her vitne ska
"En synder frelst av naade". |
Fiskaren (sangkor i Tananger menighet), utgav på midten av 1990-tallet CDen "Livet i Hab'en". "Gravsteinen" var en av sangene. Versene 4 og 5 synges ikke.
|
| 2. |
I Gildeskål i det høge nord
der voks han opp langs strender.
I Lofot-sjarken han gjekk om bord
i lag med venner og frender.
Men lengten sto' mot verdå ut
et vidare livsrom han trengte.
Så vende han ryggen te strev og sut
og fjerna alt som stengte. |
MP3 filen kan hentes ned / spilles av her.
Sangen er lagt ut etter avtale med Sigvald Tveit / Olav Mo.
|
| 3. |
Men ut av landet han aldri kom
ei los-dotter fager va' grunnen
te at i ferdå ut han snudde om
der livsens lukka va' funnen.
Tananger blei hans plass på jord
og rogalands-los blei hans yrke.
Og snart gjekk gjetord i sør og nord
om vågemot og styrke. |
|
| 4. |
Patent det fekk han i nitti-ni
hos svigerfaren i lera.
På sjøen fekk han i havari
så mange byrder å bera.
I kamp om liv han sto så fast
for de som va' trua å verga.
I brott og brenning han seilte kvast
for skibbrudne å berga. |
|
| 5. |
Han lose uten stans i tredve år
te gråe hår holde' han gløden.
Og ærespris og medaljer får
for de som han berga fra døden.
Men aldri ros te' håve' går
i ydmykhet mottar han prisen.
Beskjeden tar han ut med seil og år'
på ny i solgangsbrisen. |
|
| 6. |
På bedehuset der fant han kraft
og fred gjennom livets stormkast
for livsseilasen kompass og draft
og utsyn fra høgaste formast.
Han trofast va' i stort og smått
med varmande ord med på ferdå,
og itte livsens lange løp ha stått
han fredfullt gjekk or verdå. |
|
| 7. |
På kjerkegården der finns ei grav
hans siste ankerfeste
her stilna bølgene på livsens hav
med håp om den havn som blir neste.
Her e' 'kje navn, her e' 'kje tall
her e' 'kje sorg eller våde
kun disse ordå her vitna skal:
"En synder frest av naade".
Harald Olsen
|
|